การแท้ง (Abortion) คือการยุติการตั้งครรภ์ที่ระยะใดก็ตามที่ไม่ทำให้เกิดการรอด มักจะหมายถึงการยุติการตั้งครรภ์ดยการขับหรือนำทารกในครรภ์ออกจากมดลูกก่อนที่ทารกในครรภ์จะสามารถอยู่รอดได้ การแท้งอาจเกิดขึ้นเองหรือเกิดจากการทำแท้งด้วยยาหรือศัลยกรรมก็ได้

ประเภทของการแท้ง

1.การแท้งเอง

          คือการแท้งที่เกิดขึ้นโดยไม่เจตนา โดยมดลูกขับทารกในครรภ์ออก่อนอายุครรภ์ครบ20สัปดาห์พบประมาณร้อยละ 15-30 ของการตั้งครรภ์ทั้งหมด  สาเหตุการแท้งเองส่วนใหญ่ คือ ความผิดปกติของโครโมโซมของทารกในครรภ์และโรคประจำตัวของมารดา

2.การทำแท้ง

          ในแต่ละปีมนุษย์ทั่วโลกมีการตั้งครรภ์ 205 ล้านครั้ง  มากกว่า 30% ตั้งครรภ์โดยไม่ได้ตั้งใจและประมาณ 20% ตัดสินใจทำแท้ง  การทำแท้งเพื่อการรักษาหมายถึงการทำแท้งที่มีข้อบ่งชี้ทางการแพทย์ เพื่อรักษาชีวิตและสุขภาพของมารดาหรือทารกในครรภ์พิการอย่างรุนแรง  ส่วนการทำแท้งตามความสมัครใจหมายถึงการทำแท้งที่ไม่มีข้อบ่งชี้ทางการแพทย์และเป็นไปตามความประสงค์ของสตรี

วิธีการทำแท้ง

           การทำแท้งด้วยยา

           คือการใช้ “ยาทำแท้ง” การทำแท้งด้วยยาคิดเป็น 13% ของการทำแท้งทั้งหมดในสหรัฐอเมริกาในปี 2548 โดยเพิ่มเป็น 17% ในปี 2553 และมีแนวโน้มที่จะมีการใช้ยาในการทำแท้งเพิ่มมากขึ้นทดแทนการทำแท้งด้วยศัลยกรรมเนื่องจากความสะดวกและความปลอดภัย  สูตรยาผสมที่ใช้ในการทำแท้งประกอบด้วย Mifepristone (Ru-486) ตามด้วย Misoprostol (cytotec) ยาสูตรผสมนี้สามารถใช้ทำแท้งได้ผล 92% สำหรับการตั้งครรภ์ไม่เกิน 9 สัปดาห์โดยไม่ต้องใช้ศัลยกรรม

            การทำแท้งด้วยศัลยกรรม

            คือการใช้เครื่องมือทำแท้ง  ปัจจุบันได้รับความนิยมลดน้อยลงเรื่อยๆแต่ยังคงเป็นทางเลือกในกรณีการทำแท้งด้วยยาล้มเหลว